TY - JOUR ID - 134973 TI - نقد و بررسی دلالت خبری‌بودن فعل بر حکم امضایی در آیات‌الأحکام JO - دوفصلنامه علمی ـ پژوهشی قرآن، فقه و حقوق اسلامی JA - SIJL LA - fa SN - AU - طیب‌حسینی، سروش, سیدمحمود ، علیرضا AD - دانشیار گروه قرآن‌پژوهی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه (tayebh@rihu.ac.ir). دانش‌پژوه سطح 4 حوزه و دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث پژوهشگاه حوزه و دانشگاه/ نویسنده مسئول (soroush.ali.r@gmail.com). Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 12 IS - 12 SP - 117 EP - 136 KW - حکم امضایی KW - حکم تأسیسی KW - نشانه حکم امضایی KW - فعل خبری DO - N2 - برای شناخت احکام امضایی قرآن از احکام تأسیسی، شاخصه‌هایی معرفی شده که یکی از آنها صیغه و نوع فعلی است که در بیان آن حکم به‌کار رفته است. ادعای مطرح شده آن است که اگر فعل بیانگر حکم، فعل ماضی و خبری باشد، آن حکم امضایی خواهد بود؛ زیرا دلالت فعل ماضی بر زمان گذشته، نشانگر وجود آن حکم در گذشته است و این امر، معیار حکم امضایی است که داشتن سابقه برای حکم شرعی می‌باشد. در مقاله حاضر پس از تبیین ادعای مذکور و ادله آن، این ادعا و ادله‌اش نقد و اثبات می‌شود که صِرف استخدام فعل ماضی برای بیان حکم، نشانه کافی برای امضایی‌بودن حکم نیست. UR - https://www.sijl.ir/article_134973.html L1 - https://www.sijl.ir/article_134973_8e08dd750baee8ee1fb709949afa00a4.pdf ER -