نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی (abp114@yahoo.com).
چکیده
بهنظر پیروان مکتب اهل بیت شرب خمر ازابتدا حرام بود و شارع مقدس این حرمت را بهتدریج علنی فرمود، ولی در نگاه دیگر فرق اسلامی، شرب خمر بهتدریج حرام شد و شارع مقدس با آمادهساختن مردم، حرمت آن را در سوره مائده اعلام کرد. نکته مهم در آیههای 219 سوره بقره و 43 سوره نساء، سبب نزول آیه است. بر پایه دیدگاه شیعیان، شخصیتی چون امام علیبنابی طالب که پرورده و تربیتشده خاص پیامبر اعظم میباشد، از همان ابتدا بر ترک شرب خمر اقدام کرده است، ولی بر پایه نقلی که در منابع تفسیری اهل سنّت در سبب نزول آیه نساء که مؤمنان را از نزدیکشدن به نماز درحال مستی منع میکند، وارد شده، مولای متقیان علی مرتکب عمل شرب خمر شده است. مورد اخیر بهشدت مورد انکار و انتقاد حضرت استاد علامه معرفت قرار گرفته است. وی با بررسی خبر و سند آن، بررسی روایات متعارض و نیز برخی شواهد متقن قرآنی و روایی مورد توافق همه فرق اسلامی یا قابل قبول پیروان مکتب اهل بیت این ادعا را ابطال میکند. در مقاله حاضر، دیدگاه علامه، تأیید و شواهد گفتهشده تقویت میشود.
کلیدواژهها