نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• فرج الله هدایت نیا

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و عضو انجمن فقه و حقوق اسلامی حوزه (hedayat47@gmail.com).

چکیده

انزجار جنسی شوهر برای وی پیامد حقوقی یا اخلاقی ندارد؛ زیرا مردی که از همسرش منزجر باشد، می‌تواند وی را طلاق دهد یا همسر دیگری اختیار نماید، ولی اگر زنی از شوهرش منزجر باشد، آیا می‌تواند از طریق طلاق خلع، خود را از علقه زوجیت خلاص کند یا خیر؟ مشهور فقهای امامیه طلاق خلع را در هیچ فرضی بر شوهر واجب نمی‌دانند و به‌عقیده آنان زن در این شرایط چاره‌ای جز صبر و خویشتن‌داری ندارد. مهم‌ترین دلیل آنان بر عدم وجوب خلع، آیه 229 سوره بقره و روایات پیرامون آن است. در مقابل، گروهی از فقها طلاق را در این‌گونه موارد واجب دانسته‌اند. به‌عقیده بعضی، انزجار جنسی زن از شوهر وی را معرض فساد قرار می‌دهد و درصورتی‌که راه پیشگیری از منکر، منحصر در طلاق باشد، واجب می‌گردد. بعضی دیگر با ادله نفی حرج به وجوب طلاق بر شوهر فتوا داده‌اند. انزجار جنسی زن از شوهر باعث محرومیت‌های جنسی و فشارهای روحی می‌گردد و اگر راه تخلّصی برای زن جز طلاق نباشد، بر شوهر واجب می‌شود همسرش را رها سازد.
نوشتار حاضر می‌کوشد ضمن نقد ادله نظریه عدم وجوب طلاق، نظریه وجوب طلاق پیشگیرانه را اثبات کند.

کلیدواژه‌ها

• انزجار زوجه
• طلاق قضایی
• طلاق خلع
• نهی از منکر
• نفی حرج