نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
چکیده
باتوجه به قرائات گوناگون درباره کلمات قرآن کریم و قرائاتی از اهل بیت درباره فُرُش قرائات، پرسش اصلی این است که جایگاه قرائات اهل بیت در میان قرائات و روش تحصیل آن چیست؟ مفاد حدیث ثقلین و دیگر روایات بیانگر آن است که اهل بیت در شناخت قرائت صحیح مانند فهم معارف قرآن کریم، مرجعیت دارند؛ ازاینرو اعتبار مصحف موجود ـ شکلیافته در جریان توحید مصاحف ـ و عدم اعتبار قرائات غیرمنطبق با آن، برای آن است که افزون بر اجماع، از تأیید حضرت علی نیز برخوردار است و قرائت قطعی امام معصوم بر دیگر قرائات منطبق بر مصحف موجود، مقدم میباشد؛ پس از آن، اجماع قاریان بیانگر قرائت اهل بیت است؛ زیرا اگر قرائت مجمع علیه مخالف قرآن منَزَّل بود، آنان در برابر آن موضع میگرفتند. درصورت عدم دسترسی به قرائت قطعی اهل بیت و قرائت اجماعی کاشف از قرائت آنان، نزدیکترین قرائت به قرائت آنان که قرائت حفص از عاصم است، پذیرفته میشود. مقاله حاضر با روش کتابخانهای و تحلیلی به تبیین مرجعیت اهل بیت در قرائت و روششناسی قرائت آنان پرداخته است
کلیدواژهها