نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه شهیدبهشتی/ نویسنده مسئول (r-nobahar@sbu.ac.ir). دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه مفید (emadpourhamed@gmail.com).
چکیده
ازجمله عنوان‌هایی که باتوجه به تحولات عصر حاضر نیازمند تبیین است، «تنفیر یا‌گریزان‌کردن مردم از دین» است. به‌موجب آیات قرآن کریم، خلقت انسان به‌عنوان مخاطب اصلی دین بر پایه فطرت الهی بوده، دین برای انسان متعارف، محبوب و عاری از تنفر است. پیامبران و امامان نیز به‌عنوان پیام‌آوران و مبلّغان دین از آنچه موجب تنفیر مردم از دین شود، به‌دورند. برابر یافته‌های مقاله حاضر، نظر به دلالت صریح و ضمنی شمار زیادی از آیات قرآنی، حرمت تنفیر از دین به‌مثابه قاعده‌ای فقهی است. به‌موجب این قاعده، هر عملی که سبب تنفیر مردم از دین گردد، به‌جهت همین عنوان حرام است. حتی اگر اجرای حکم یا احکامی از شریعت مایه دین‌گریزی مردم شود، اجرای آن احکام با شرایطی تا فراهم‌شدن زمینه فکری و فرهنگی لازم، به‌تأخیر می‌افتد، مگر آن دسته از احکامی که دارای چنان ملاک و مقتضای استواری باشد که بدانیم شارع مقدس در هیچ شرایطی از اجرای آنها صرف‌نظر نمی‌کند
کلیدواژه‌ها
)