نویسندگان
1 استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم و عضو هیئت علمی جامع ۀالمصطفی العالمیه.
2 دانش آموخته سطح چهار حوزه علم یه و هیئت علمی پژوهشکده حج و زیارت .(rezaandalibi61@yahoo.com)
چکیده
این مقاله فقط از منظر قرآنی و فارغ از روایاتی که در این موضوع از ائمه اطهار وارد شده است، به بررسی حکم ازدواج با زنان اهل کتاب می پردازد. البته روایاتی که در آنها به آیات قرآن کریم اشاره شده است، در موارد نیاز مطرح می‌شود. از مجموع این بررسی‌ها مشخص می‌شود که از میان آیات حلیت، فقط دلالت آیه پنجم سوره مائده «وَالْمُحْصَناتُ مِنَ‌الَّذینَ أُوتُواالْکتابَ مِنْ قَبْلِکمْ» بر جواز ازدواج با زنان اهل کتاب تام است؛ ولی در دلالت تمامی آیات دالّ بر حرمت خدشه وجود دارد.
اما فارغ از اشکالاتی که بر استناد به تک‌تک آیات دالّ بر حرمت وارد می‌شود، آنچه مشکل را حل می‌کند اینکه همه این آیات عام‌اند و آیه سوره مائده خاص است. از سوی دیگر، در عموم و خصوص مطلق، جمع عرفی بر تقدیم خاص بر عام است؛ بنابراین عمومات نهی از ازدواج با مطلق کفار به وسیله آیه «والمحصنات» که ازدواج با گروهی از کفار (اهل کتاب) را جایز دانسته است، تخصیص می‌خورد و با وجود جمع عرفی، نوبت به نسخ آیات و یا تعارض آنها نمی‌رسد و بی‌هیچ اشکالی حلیت ازدواج با اهل کتاب از قرآن کریم استفاده می‌شود.
کلیدواژه‌ها
)