نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
چکیده
مهندسی ژنتیک و محصولات تراریخته بهرغم مزایا و منافع آن، چالشها و مسائلی را برای محیط زیست، تنوع زیستی، سلامت انسان، حیوان و گیاه ایجاد کرده که طیفی از موافقان و مخالفان را بهدنبال داشته است. در تحقیق حاضر نخست مهمترین دلایل عدم جواز تراریختهها بیان، تحلیل و نقادی شده است که برخی از این دلایل عبارتاند از: حرمت تغییر در آفرینش، آسیبرساندن به تنوع زیستی، قاعده لاضرر و... . سپس ادله جواز این فناوری ازجمله اصل اباحه، ادله تسخیر، قاعده تسلیط و... بررسی شده است. ازنظر نویسندگان، فناوری مهندسی ژنتیک در حکم آلات مشترک است و محصولاتی که بهکمک این فناوری تولید میشود، هم کاربرد مشروع و هم کاربرد نامشروع دارند. در جهات مشروع، حکم آن جواز و اگر احراز شود که قرار است از آن سوء استفاده شود، محکوم به حرمت میشود؛ بهعبارتدیگر جواز و عدم جواز این فناوری در چگونگی بهکارگیری آن نهفته است و ادله عدم جواز، نادرستی ذاتی این فناوری را ثابت نمیکند، بلکه ازآنجاکه این فناوری درجهت مشروع و قانونی میتواند آثار و نتایج مفیدی داشته باشد، جایز بوده، بهرهبرداری هدفمند از آن با رعایت تمامی جنبههای ایمنی و قانونی، به افزایش کمّی و کیفی محصولات و بهرهوری قابل توجه منجر خواهد شد، ولی چنانچه در جهت نامشروع مورد سوء استفاده قرار گیرد، مشمول حکم عدم جواز میباشد.
کلیدواژهها